Kyoko #-1 - Weight of Key

Shu

Sama odetchneła wyraźnie z ulgą gdy udało się im znaleźć po drugiej stronie. Zerknęła na Kirę i przykucnęła przy nim.
- ze mną w porządku, ale ty wyglądasz kiepsko. Macie u siebie jakiś lekarzy, czy coś, prawda? - rozejrzała się przy okazji chcąc określić gdzie właściwie trafili.

Mistrzgry

- Tak, posiadamy - Odpoweidział jej cicho oddychając płytko - Teraz powinniśmy być bezpieczni, choć otworzyłem bramę przemykania światów. Aura tam naprawdę jest bardzo silna. Eh. - Odetchnął - To było bardzo ryzykowne, by wziąć ją za zakładnika. Powinienem odstawić się do świata ludzi, ale skoro tak bardzo potrzebują twojego klucza nie wiem, czy to dobry pomysł. Powinni chcieć cięzabrać ponownie. Co o tym myślisz?

Shu

Kyoko słuchała go ale czasami rozglądała się zaciekawiona. Zatem byli w Społeczności Dusz.... zawsze chciała odwiedzić to miejsce, ale niekoniecznie martwa.
- to było bardzo niebezpieczne. I sama na pewno sobie nie poradzę, moje zdolności bojowe nie są na wysokim poziomie. To głupie... - urwała i nieco zakłopotana podrapała się po głowie. - ale chętnie skorzystałabym z waszej ochrony... czy coś.

Mistrzgry

- Normalnie w takich sytuacjach zostawiłbym cię w świecie ludzi, ale rzeczywiście, powinniśmy się udać do Soul Society. Aktualnie przechodzimy z jednego miejsca do drugiego i jakimś niestworzonym cudem udało się nam uciec od tego dziwnego miejsca.
Rzeczywiscie. Wokół dwójki podróżujących znajdowała się tylko i wyłącznie biel, ale wydawać by się mogło, że to tylko przejściowe
- Nie wiem, co to mogło oznaczać, ale... to może mieć wspólnego z ostatnimi problemami, jakie nas czekają. Straciliśmy ostatnio Wice-Kapitana, więc przeciwnik nie jest kimś słabym. A ty będąc na ich celowniku musisz naprawdę uważać na siebie. Ciekawe jak się dowiedzieli o tobie...

Shu

- Też mnie to ciekawi... nie rzucałam się aż tak w oczy. Czasami walczyłam z hollowami jak atakowały za blisko mojego domu i szkoły, znałam też kiedyś jednego Shinigami... ale ogólnie to nie mam pojęcia jak odkryli moje moce, zwłaszcza że sama jeszcze ich do końca nie pojęłam. - wyraźnie się zaniepokoiła pod koniec, zdając sobie sprawę, że to nie mógł być przypadek i być może miała szpiega gdzieś wokół siebie i nie była tego świadoma?
- czyli... straciliście kogoś równego twojej randze? To niedobrze... ok zaczynam się martwić. Serio.

Mistrzgry

- Będę z tobą szczery - Twoje życie jest w niebezpieczeństwie i nie wiem, czy damy radę cięw pełni ochronić. Dopilnujemy, byś czuła się tutaj najbardziej komfortowo. Masz kogoś ważnego, albo kogoś, kto może być przez ciebie w niebezpieczeństwie? Ale wpierw odpocznijmy w Soul Society, dobrze?
Spytał się, a Kyoko mogła dostrzec sporej wielkości przejscie, które prowadziło na dwój przeczystych dusz. Ogromne ogrody, ładne trawy i wszystko w stylu tradycyjnej Japonii. Właśnie panował tutaj dzień.
- Witaj w Soul Society. Rozgość się, Kyoko.

Shu

- mam... babcię. - zagadnęła niepewnie. - i brata. Mieszkamy w Karakurze. No i znajomi ze szkoły, ale chyba bardziej martwiłabym się, że ktoś może szukać mojej najbliższej rodziny. - dodała i wyglądała teraz na szczerze zaniepokojoną jego słowami. O ile wcześniej była dość twarda i stanowcza to słowa Kiry trochę ją popsuły i straciła mocno na pewności siebie. Sposępniała i schowała ręce do kieszeni spodni, a potem znaleźli się w... bardzo ładnym miejscu. Gdy wyjaśnił, że to Soul Society uniosła brwi i nieco się rozluźniła.
- to... no cóż. Nie wygląda źle... przynajmniej wiem, że jak umrę to trafię w dość fajne miejsce. - mruknęła rozglądając się z zainteresowaniem.

Mistrzgry

- Karakura... - Zastanowił się Kira - Dlaczego mnie to nie dziwi. Ale nie martw się. Znajduje się tam sporo silnych dusz, jeśli o to się martwisz. Co za przypadek, że akurat tam. - Zerknął na nią od góry do dołu - Jesteś gdzieś ranna? Powinnaś odpocząć, to na pewno. I zostać tutaj przez jakiś czas... -Westchnął - Udamy się do baraków moich oddziałów, jeśli ci to nie przeszkadza. A ja w tym czasie zajmę się formalościami. Raport i te sprawy...

Shu

- Huh... brzmisz jakbyś znał kogoś z Karakury. - mruknęła pod nosem, ale nie chciała dociekać za bardzo. - I w porządku, póki nie wrzucisz mnie do więzienia jak tamci, mogę iść gdzie chcesz. - wzruszyła ramionami dając mu prowadzić, bo sama nie znała drogi. Rozglądała się jednak często dookoła dość zaintrygowana.

Mistrzgry

- I to całkiem sporo ludzi - dodał - bohater, który nie raz ocalił całe Soul Society się stamtąd bierze. Kurosaki Ichigo, może kojarzysz. - Uśmiechnął się w jej stronę, a kiedy ta się rozglądała, mogła zobaczyć, że naprawdę dobrze się tutaj żyje. Czyste, sterylne ściany, wszystko pięknie wysprzątane i patrolujący Shinigami w tę i tamtą stronę. Kira prowadził Kyoko w tylko jego znaną jego stronę. I kiedy tak treptali po Soul Society, ta mogła zaobserwować, że ktoś w tym stroju Shinigami ją obserwuje. Uśmiecha się w jej stronę, ale po chwili, właściewie po mrugnięciu znika z jej oczu. A jej złote ręce machają w jej stronę...

Shu

- Huh... Kurosaki... tak znam ich rodzinę. - mruknęła zaskoczona. Często bowiem widziała Karin w szkole. Nie miała pojęcia, że jej brat jest tak mocno zamiesznay w Soul Society, chociaż wyczuwała że jego reiatsu było wysokie. Zapatrzyła się na nieznajomą Shinigami, która w dodatku machała do niej dziwnymi dłońmi, ale ta potem zniknęła.
- kapitan z... złotymi dłońmi, kto to? - zagadnęła idącego obok Kirę, nieco zaintrygowana.

Mistrzgry

- A widzisz, jaki ten świat mały. - Powiedział spokojnie, po czym obrócił się w jej stronę bardzo zaskoczony - O czym ty mówisz? Jaka kapitan z rękoma? Nie mamy tutaj żadnej takiej kapitan. Musiało ci się coś przewidzieć, Kyoko. - Ale Kyoko na pewno się to nie wydawało. Bowiem co jakiś czas mogła widzieć tu jedną rękę, tutaj drugą rękę.

Shu

Po jego słowach zatrzymała się gwałtownie. Przetarła oczy, potem znów się rozejrzała za rękami.
- ty... ich nie widzisz? - zapytała strapiona. Postanowiła pokazać mu jedną z machających rąk, gdy tak się pojawi, jeżeli bez skutku to zacznie za nimi podążać. - ręce... złote ręce od tamtej kobiety do nas machają... to w sumie trochę creepy jak na mój gust.

Mistrzgry

- Czego nie widzę? Kyoko, musisz być w szoku jakimś... - Spojrzał się jak mu pokazywała, ale brz żadnego skutku. Kiedy tylko ruszyła Kira krzyknął w jej stornę - Hej! Czekaj no!

Ale młoda dziewczyna ruszyła właśnie w stronę tych dłoni. I gdy tylko biegła w tamtą stronę ręcę prowadziły ją w bardziej nieokreśloną stronę. Aż w końcu... po którymś z kroków mogła się poczuć niczym królik. Nagle, z podłogi jakaś tkanina pokryła ją całą i zamknęła niczym w jakimś worku. Oraz fakt, że jest gdzieś od razu przenoszona...

Shu

- h-huh?! - wyrwało się jej gdy nagle została porwana. - e-ej! Kira! To nie jest zabawne! Wypuść mnie! Wypuść! - zawołała nabierając nieco panicznej intonacji w głosie, bo bardzo nie lubiła ciasnych i ciemnych miejsc. Oczywiście szamotała się i próbowała uwolnić przy tym, gdy krzyczała.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4
Strona 4 z 4