Rosalie #6 - DISTANT CALL

Asha

Rosa skłoniła krótko głowę w geście powitania. - Witaj, liderze Rin. Jak panna Marie wspomniała, przyszłam tu w poszukiwaniu osób odpowiedzialnych za znikanie Pustych. Teraz rozumiem, że to wasza sprawka i jak pewnie się domyślasz, nie cieszy nas to za bardzo, mówiąc w imieniu Arrancarów. - westchnęła cicho, przykładając dłoń do policzka ze zmartwioną miną. - Mou, naprawdę... Myślałam, że po tylu latach chociaż na chwilę będzie spokój.

Mistrzgry

- Również mam nadzieję, że kiedy to się zakończy nastąpi wielki spokój. - Odpowiedział - Ale proszę, nie nazywaj mnie liderem. Bardziej jako... przedstawiciela. Bardzo nie lubię tych stwierdzeń. - Uśmiechnął się do niej lekko - Ale rozumiem twój niepokój, iż twoi bracia znikają. Nie mogę jednak powiedzieć, że są bezpieczni. Byłbym wtedy kłamcą. Większość z nich... niestety nie żyje.
Mężczyzna ruszył w kierunku Rosy
- Marie, możesz zdjąć swoją umiejętność i wrócić do bazy. Porozmawiam sobie z panią Rosą. - Odparł, a Marie bardzo niepewnie kiwnęła swoją głową - Więc, jest pani skłonna do rozmowy, jak mniemam?
Nie czuła od niego nic. Ani grama Reiatsu.

Asha

- Cóż, nazwanie ich moimi braćmi jest trochę naciągane, ale nie chcę też by znikali bardziej niż zwykle. - odparła, powoli odsuwając dłoń od policzka. - Do rozmowy tak, ale nie namówi mnie pan na zmianę stron. Co robicie z Pustymi, których przejmujecie? - zmarszczyła lekko brwi. Myślała, że chociaż będą żyli, a pewnie Puści i tak mają najgorzej w tym całym układzie.

Mistrzgry

- Nie zamierzam cię nawet namawiać. Jeśli zdecydujesz, że jest to gra warta świeczki, sama przybędziesz. - Znowu odparł, a Marie wydawała się oddalić już nieco bardziej.
Kroki mężczyzny były płytkie, jakby bardzo lekko stąpał po piasku Hueco Mundo. Zerknął na Rosę - Część z nich używamy ich do pracy w zamian za pożywienie. Jednak większość staramy się udoskonalić, sprawić, że staną się czymś więcej niżli bezmyślnymi istotami. Chcemy stworzyć lepszą przyszłość dla wszystkich, również dla pustych. By nie były bezmyślne i podążały za głodem. Tylko tacy jak ty. Rozumni, świadomi swoich decyzji.

Asha

Uśmiechnęła się nieco gorzko. - Obawiam się, że to niemożliwe. Tacy jesteśmy, przetrwa najsilniejszy i najbardziej dostosowany. Nie czuję się dobrze mówiąc to, ale potencjalnie osłabisz naszą rasą. Lub po prostu więcej Pustych będzie świadomych podczas pożerania innych istot. - spojrzała się uważnie na mężczyznę, próbując go przypasować... cóż, gdziekolwiek. Kogo jej najbardziej przypominał?
- Spójrz się na mnie. - dotknęła miejsca, gdzie jest serce. - Lata polowań, chowania się i walk o przetrwanie tylko po to by osiągnąć pokojową formę mojej osoby. Jest mi... szkoda istot jakie zjadłam i jestem im wdzięczna za to że mnie wzmocniły, ale to zrozumienie musi przyjść z czasem i wyniknąć z głębi siebie. Nie wiem czy to co robisz jest dobre dla Pustych.

Mistrzgry

Wysłuchał z uwagą jej własnych słów starając się zrozumieć jej tok rozumowania, by w końcu również odpowiedzieć jej samej.
- A co z Shinigami i Quincy? Czy również zasługują na takie życie? Podział na szlachtę żyjącą wśród luksusu oraz dusze na przemieściach, nie mogące tego nawet zasmakować? Co z Quincy, którzy przez tyle lat musieli się ukrywać z powodu gniewu Shinigami? - Zadawał jej pytania - Dużo cierpienia jeszcze czeka. Ale dzięki temu będziemy w stanie zbudować lepsze... Światy. Może to, co robie dla pustych wydaje ci się odebraniem części ich jestestwa, ale wierzę, że to będzie dobre i dla nich.

Asha

- Nie mogę się wypowiedzieć za innych, nie znam ich punktu widzenia tak dobrze. Ale myślę, że świat może się zmieniać małymi krokami niż skokiem na głęboką wodę. - odgarnęła włosy do tyłu, nieco już znużona. - Problemy społeczne Shinigami powinni rozwiązać Shinigami. Co do Quincy, są tak podobni do siebie, jedni i drudzy. Puści w Hueco Mundo, Quincy i inne ugrupowania w świecie ludzi, a Shinigami w ich Społeczności. Nie jest to dobry podział?

Mistrzgry

- A jednak, ten podział nie działał przez większosć czasu. Ciągłe wojny, ciągłe niepotrzebne śmierci. Pomimo tego, że wszystko było tak jak być powinno, nie było. - Odparł - Gdyby taki podział działał, nie byłoby problemu. Ale dobrze zatem. Rozumiem, że mamy różne poglądy. Jak zamierzamy to teraz rozwiązać? Będziesz próbować mnie zabić? Pójdziesz powiedzieć o tym innym?

Asha

Uśmiechnęła się lekko. - Nie jestem głupia, nie znam twoich możliwości więc cię nie zaatakuję. Ale tak, złożę raport z naszego spotkania. A potem zobaczymy, hmm? Zatem... chyba czas się pożegnać na ten moment, panie Rin.

Mistrzgry

- Panno Rosa. Bardzo chciałbym porozmawiać z panią dłużej, ale obawiam się, że oboje możemy tylko na tym stracić. Ale nie martw się. Nie zamierzam użyć na tobie niczego dziwnego. I przepraszam za Marie. Chyba zbyt bardzo się podekscytowała.
Zerknął na nią jeszcze raz
- Obawiam się, że następnym razem możemy się spotkać w mniej sprzyjających warunkach.

Asha

- Nie zamierza pan? Szkoda. - uśmiechnęła się, chociaż pozostawała czujna. - Mam nadzieję, że jednak nasze kolejne spotkanie pozostanie cywilizowane. Do zobaczenia. - z tymi słowami chciała użyć Sonido i zacząć wracać. Właściwie każdy włosek na jej ciele zjeżył się od samej obecności tego mężczyzny. Wzdrygnęła się, chcąc wrócić do zamku jak najszybciej.

Mistrzgry

Mężczyzna obserwował, jak Rosa oddala się od niego, gdy ten spoglądał się na nią uważnie nie żegnając się z nią zbytnio. W końcu, kiedy ta się oddaliła sam również zaczął wracać na pozycję, z której wcześniej przybył
- Piękna. - Odparł i ruszył w swoją stronę otwierając Gargantę - Marie, pracuj jakby nic się nie stało. Nie wróci tutaj szybko.

===========================================

A Rosa tym razem ruszyła, by wrócić do Las Noches. Zdać raport, wrócić do swojego domu. Wiele się podziało, a wiele jeszcze się podziać może.
Niedobrze.

	Forum www.bliczerp.fora.pl Strona Główna :: Archiwa wątków	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6
Strona 6 z 6